• ดูแลความสะอาด
โดยเฉพาะในผู้ป่วยที่มีการใส่สายสวนปัสสาวะ จะเพิ่มโอกาสติดเชื้อได้ง่าย จึงไม่ควรปล่อยถุงปัสสาวะให้โดนพื้น และหมั่นสังเกตสีของปัสสาวะ หากปัสสาวะเริ่มมีสีขุ่น หรือมีสีน้ำตาลหรือแดง หรือหากมีอาการปัสสาวะไม่ออก ควรรีบพบแพทย์ทันที
ในกรณีผู้ป่วยที่สวมใส่แพมเพิร์ส ควรหมั่นตรวจเช็คและเปลี่ยนผ้าอ้อมให้ผู้ป่วยอยู่เสมอหลังขับถ่ายหรือปัสสาวะ เพื่อลดความเสี่ยงในการติดเชื้อ ดูแลสุขภาพช่องปากให้สะอาด นอกจากนี้ควรจัดสภาพแวดล้อมให้เหมาะสมไม่รกทึบ ให้มีอากาศถ่ายเทได้สะดวก และสามารถเคลื่อนย้ายผู้ป่วยได้ง่ายในกรณีฉุกเฉิน
• การรับประทานอาหาร
ขณะรับประทานอาหารควรปรับเตียงให้ผู้ป่วยอยู่ในท่านั่ง เพื่อลดความเสี่ยงในการสำลักอาหาร ทั้งระหว่างและหลังรับประทานอาหาร 1 ชั่วโมงควร เลือกอาหารที่เหมาะสมเพื่อป้องกันการสำลักอาหารจนหลุดเข้าไปในหลอดลม เสี่ยงอาการปอดติดเชื้อ
• การดูแลด้านจิตใจ
ผู้ป่วยติดเตียงมักประสบปัญหาด้านจิตใจ เกิดภาวะเครียด ภาวะซึมเศร้า หรือความรู้สึกโดดเดี่ยว เนื่องจากต้องใช้ชีวิตในสภาพที่จำกัดการเคลื่อนไหวและอาจรู้สึกว่าตนเองเป็นภาระ การดูแลด้านจิตใจจึงมีความสำคัญ ควรพูดคุยให้กำลังใจ สร้างบรรยากาศที่ผ่อนคลาย การหากิจกรรมที่เหมาะสม เช่น ฟังเพลง ดูทีวี หรือนำหนังสือมาอ่านให้ฟัง จะช่วยให้ผู้ป่วยมีความสุขและมีจิตใจที่ดีขึ้น
• แผลกดทับ
แผลกดทับเกิดจากการที่ผู้ป่วยนอนนาน ๆ ทำให้บริเวณที่เป็นปุ่มกระดูกต่าง ๆ ขาดเลือดมาเลี้ยงที่บริเวณผิวหนังจากการกดทับ ทำให้เกิดแผล ทั้งนี้บริเวณร่างกายที่จะเกิดแผลกดทับได้ง่าย เช่น ส้นเท้า ตาตุ่ม ก้นกบและกระดูกสันหลัง การป้องกันแผลกดทับ ผู้ดูแลควรหมั่นพลิกตะแคงตัวผู้ป่วยทุก ๆ 2 ชั่วโมง เช่น นอนหงายไปนอนตะแคงสลับซ้าย-ขวากันไปมา นอกจากนี้ควรใช้เตียงสำหรับผู้ป่วยติดเตียงโดยเฉพาะมาใช้ เช่น เตียงลม เตียงเจล การดูแลแผลกดทับขึ้นอยู่กับว่าแผลลึกมากน้อยเพียงใด
โดยผู้ป่วยที่มีแผลกดทับในระดับที่ 1 และ 2 อาจมีอาการดีขึ้นและหายได้ หากได้รับการดูแลแผลกดทับที่เหมาะสม โดยการทำความสะอาดแผลโดยใช้น้ำเกลือล้างแผลให้สะอาดแทน และควรหลีกเลี่ยงการใช้ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์หรือโพวิเดน ไอโอดีน เพราะอาจทำให้แผลได้รับความเสียหายเพิ่มเติมได้ หลังจากทำความสะอาดแผลแล้ว ควรปิดแผลด้วยผ้าก๊อซหรือแผ่นปิดแผลสำหรับแผลกดทับ เพื่อให้รักษาความชุ่มชื้น และป้องกันเชื้อโรคเข้าสู่แผล
ผู้ป่วยที่มีแผลกดทับในระดับที่ 3 และ 4 ควรได้รับการดูแลจากแพทย์หรือผู้บุคลากรทางการแพทย์เพื่อลดความเสี่ยงต่อการเกิดภาวะแทรกซ้อนที่รุนแรง เพราะการรักษาแผลกดทับระยะที่ 3 และ 4 คือ การขูดเอาเนื้อตายออก หรือการผ่าตัดเอาเนื้อเยื่อที่ตายแล้วออก รวมทั้งการปิดแผลอย่างเหมาะสม เพื่อรักษาความชื้นเพื่อให้แผลหายดี และปกป้องแผลจากการติดเชื้อ

กายภาพบำบัดในผู้ป่วยติดเตียง
ผู้ป่วยติดเตียงควรได้รับการออกกำลังกายที่เหมาะสม เพื่อเพิ่มกำลังกล้ามเนื้อ ป้องกันการยึดติดของข้อต่อ ซึ่งกายภาพบำบัดจึงเป็นหนึ่งในสาขาเวชศาสตร์ฟื้นฟู ที่ช่วยรักษา ป้องกัน และฟื้นฟูสมรรถภาพร่างกาย สำหรับผู้ป่วยติดเตียง กายภาพบำบัดช่วยในฟื้นฟูกำลังกล้ามเนื้อของผู้ป่วย ช่วยลดภาวะแทรกซ้อนจากการนอนป่วยติดเตียง ช่วยเพิ่มกำลังของกล้ามเนื้อ ป้องกันการหดของเส้นเอ็น ช่วยป้องกันการเกิดแผลกดทับ ทั้งนี้จุดมุ่งหมายในการทำกายภาพบำบัดก็เพื่อให้ผู้ป่วยกลับมาใช้ชีวิตประจำวันได้อย่างปกติ